Certains se souviennent… La semaine dernière, j’avais entrepris le démontage et la réparation de mon aspirateur.
Tout s’était déroulé parfaitement, mais je n’avais pas trouvé la cause de sa défaillance, écueil m’obligeant à demander l’assistance d’un pays neutre.
Dans l’intervalle, une journaliste de « de Utrechtse Courant » (la gazette d’Utrecht), m’a contacté afin d’expliquer mes intentions à propos de la consultation populaire concernant la tache de rouille sur ma barrière.
J’avais complètement oublié cette histoire et j’espère qu’avec la pluie de ces derniers jours, la situation ne s’est pas aggravée.
Ne sachant que répondre, je lui ai recommandé de consulter le lampadaire philosophe (voir ma chronique du 14 décembre 2022), luminaire qui aurait, de toute façon, un point de vue éclairé sur les questions démocratiques.
J’ai raccroché le téléphone avant de m’apercevoir qu’il manquait une vis à mon ustensile en réparation.
Je l’ai cherché partout sans la trouver et j’ai dû me rendre à l’évidence, mon aspirateur ne serait jamais plus un aspirateur.
Passablement troublé, muni de ma casquette de contrôleur, j’ai été m’asseoir sur mon banc, celui au bord du canal, et je regarde vers l’autre rive en espérant que la femme de l’autre jour s’installe en face de moi et laisse fleurir son sourire.
Utrecht, avec la tristesse des choses irréparables
il ne faut pas se moquer des choses inutiles
Originele Nederlandse versie
René Gori en de verloren schroef
Sommigen van jullie weten het misschien nog… Vorige week had ik mijn stofzuiger gedemonteerd en gerepareerd.
Alles verliep perfect, maar ik kon de oorzaak van het falen niet vinden, zodat ik hulp moest vragen aan een neutraal land.
Intussen nam een journalist van « de Utrechtse Courant » contact met mij op om mijn bedoelingen uit te leggen in verband met de volksraadpleging over de roestvlek op mijn hek.
Ik was het helemaal vergeten en ik hoop dat met de regen van de afgelopen dagen de situatie niet verslechterd is.
Omdat ik niet wist wat ik moest zeggen, raadde ik hem aan de filosoof lantaarnpaal te raadplegen (zie mijn column van 14 december 2022), een helderziende die in ieder geval een verlichte kijk zou hebben op democratische kwesties.
Ik hing de telefoon op voordat ik me realiseerde dat mijn te repareren gebruiksvoorwerp een schroef miste.
Ik zocht er overal naar maar kon hem niet vinden en moest onder ogen zien dat mijn stofzuiger nooit meer een stofzuiger zou zijn.
Nogal gestoord, met de pet van mijn controleur op, ging ik op mijn bank zitten, die aan het kanaal, en ik kijk naar de andere bank in de hoop dat de vrouw van laatst voor me gaat zitten en haar glimlach laat opbloeien.
Utrecht, met het verdriet van onherstelbare dingen
men moet geen grappen maken over nutteloze dingen
liste des chroniques
dès 2024
pour le plaisir et bien d’autres choses… / voor plezier en vele andere dingen…
